Como se llama tu ex enamorado? Now its getting personal!!
Veel vragen in mailtjes en reacties maakten dat ik me realiseerde dat ik dingen hier voor normaal aanneem terwijl dat in Nederland helemaal niet het geval is.
Als ik 's ochtends opsta ga ik douchen en dan kleed ik me zo warm mogelijk aan. Ik zet een pan water op want als het gekookt is kan ik het drinken. Als het water heeft gekookt giet ik een fles vol en de rest in de grote thermoskan die altijd op tafel staat. Het water wordt koud in de fles zodat ik de hele dag water bij me heb en als ik thuis ben de hele dag thee. Als ik de kraan open draai doe ik dat vanaf een afstand. Je weet namelijk nooit of er weinig, geen of een explosie aan water komt en dat wil je niet over je heen hebben.
Als ontbijt neem ik een avocado en dan loop ik een half uur naar school. Als ik daar aankom ben ik helemaal buiten adem van alle smog hier in de stad. Je zou denken, schone berglucht, maar niets is minder waar dan dat. Uit alle auto's komt een soort rook waarbij de stoomboot van Sinterklaas niets is.
Op school is het echter super koud dus dan kan ik even afkoelen. Dat is hier overal zo, buiten is het warmer dan binnen. Behalve in sommige restaurants of barretjes. Ik dacht eerst dat het aan mijn huis lag en dat ik voor iets duurders had moeten kijken maar de school is veel duurder en ook super koud 's nachts. Ergens ben ik daar wel blij mee :)
De mensen hier zijn vriendelijk, het leven wordt geleefd! Al heeft niet iedereen het super rijk, er wordt gedanst, gelachen en plezier gemaakt om de kleinste dingen. In Nederland moet je alles geregeld hebben en als er gevraagd wordt hoe het gaat is het antwoord standaard: Goed, maar wel heel druk." Hier is het antwoord gewoon Bien, Gracias! Misschien dat de mensen hier zelfs gelukkiger zijn omdat er minder stress is, de druk om alles voor elkaar te hebben heeft zijn invloed op hoe het de mensen in de samenleving vergaat.
Ik ontmoet ontzettend veel mensen hier, de meeste leerlingen van de taalschool zijn minstens twee jaar ouder dan ik. Het is verbazingwekkend dat ik nu al een Spaanse conversatie kan volgen. Ik ben zo benieuwd hoe het over 12 weken zal zijn.
Eigenlijk hoop ik binnen twee maanden Spaans te leren zodat ik nog een beetje tijd over heb om Quechua te leren. De tweede taal hier.
Spanish got really personal today! Heb je een vriend? Nee, heb je dan een ex? En hoe heet hij, hoe oud is hij, waar woont hij en wat doet hij? Daarna moesten we onze tasinhoud laten zien zodat we ons vocabulaire konden uitbreiden. Ik denk dat Chris zijn ogen heeft uitgekeken bij wat er uit de tassen van 3 meisjes tevoorschijn kwam. Allemaal voor het goede doel, natuurlijk het leren van Spaans.
Er zijn heir nog 2 studenten uit Nederland, een meisje en een man. Toch praten we eigenlijk nooit Nederlands, er is te veel Engels in ons hoofd om er ruimte voor te hebben.
Vandaag geluncht met een aantal studenten, best lekker om weer een pizza te eten :) 's Middags even thuis en een koppel uit Zwitserland ontmoet dat hier voor een aantal dagen zal blijven. En toen het leukste: een cocktail workshop op school! Iedere avond is er een gratis activiteit waar je je alleen maar voor hoeft aan te melden. We hebben een Pisco Sour gemaakt, een typisch Peruaans drankje met suiker, pisco, eiwit, ijsblokjes en kaneel er bovenop. Echt lekker.
Daarna voor Johns verjaardag wezen eten in een tentje vlakbij de school en de dag afgesloten met een kleiner clubje in een cocktailbar.
Nu lekker slapen en morgen weer een dag vol nieuwe woorden, mensen, indrukken, gebruiken en ervaringen. Ik heb er nu al zin in!
Hasta la vista (dat mag alleen tegen zeer goede vrienden dus voel je maar vereerd :) )
