lachen, lachen en lachen

Vanochtend waren de lessen weer even gezellig :) Er zijn inmiddels zelfs inside jokes in het Spaans en dat wil wat zeggen (vind ik dan tenminste).
's Middags op de taalschool gegeten, je betaalt dan 10 Sol en kan mee eten. Toen naar het Choclate Museum. Een heleboel gezien en een aantal dingen geproefd; waaronder rauwe cacaobonen. Geen aanrader, het is ontzettend bitter.
Ook één, vind ik zelf, best schattig verhaal gehoord over de Maya's.
De Maya's dronken al warme chocola maar dit was verbonden aan een bepaald ritueel. Ze maakten met een cactusplant een gat in hun tong en mengden dan hun bloed in hun mond met de hete chocola. Dit om de Goden te bedanken. Als ze de pijn echter niet konden verdragen maakten ze geen gat in hun tong maar gebruikten ze rode besjes. Deze besjes zorgden met hun rode pigment voor een rode kleur, zo werden de Goden om de tuin geleid. Natuurlijk hadden die niets door.... Ik weet inmiddels wel waarom het rijk plotseling in elkaar zakte :)

Verder heerlijk Spaans geoefend op een terras dat uitkeek over Cusco onder het genot van een typisch Peruaans biertje. Ik kan al best vaak gewoon in het Spaans reageren. Het leven kan ook zwaarder uitpakken.

Toen boodschappen doen waarbij ik moet vermelden dat ik een leuke blunder heb gemaakt. Bij de kassa was er een jongen zo vriendelijk onze boodschappen in te pakken. Ik had dat natuurlijk weer niet door en riep hard tegen hem dat het onze boodschappen waren.... De rest had het natuurlijk wel gezien en kwam niet meer bij. Gelukkig konden ze er bij de kassa ook om lachen.
Samen gekookt, gegeten en pannen schoon gebikt omdat onze Zweedse chef nou eenmaal niet met mozzarella om kan gaan. Überhaupt mag hij niet meer koken, in alles moet veel zout en de theedoeken zijn verbrand omdat hij niet gewend is om op gas te koken. Dat bestaat namelijk niet in Zweden... Op school de hele avond blijven hangen omdat het zo gezellig was. Lang geleden dat ik zo hard heb gelachen om verschrikkelijk foute en racistische grappen. Ik zet ze maar niet op het internet want ik hoef er geen aantoonbare verbinding mee te hebben! Je weet dat je niet mag lachen maar op de één of andere manier gebeurt het toch. Laten we het er maar op houden dat het de hoogte van 3500 m is. Gelukkig kan je daar een hoop aan wijten zoals: een slechte conditie en het ernstig tekort schieten in het onthouden van namen....